Zęby ósme, trzecie trzonowce, popularnie nazywane zębami mądrości, są uznawane w ludzkiej anatomii za atawizm. Pozostałość po wydłużonej szczęce naszych przodków, element układu zgryzowego dużo bardziej przydatny naszym praojcom i pramatkom niż nam, obecnie żyjącym Homo Sapiens. Niejednokrotnie posiadanie zębów mądrości wiąże się z dolegliwościami, których każdy pacjent chciałby uniknąć. Samo położenie zęba stanowi nierzadko problem, ze względu na brak miejsca dla prawidłowego ustawienia się zęba w łuku.
Dlaczego usuwa się zęby mądrości?
Najczęstszym powodem zgłoszenia się pacjenta w tym przypadku do gabinetu jest powstająca wokół wyrzynającego się zęba kieszeń, w której może powstać nisza dla rozwoju bakterii bytujących w jamie ustnej. Ze względu na trudności z oczyszczaniem tej kieszeni, bakterie czują się tam wyjątkowo komfortowo, tworząc w efekcie źródło ropnia. Kieszeń taka następnie ma wpływ na powstanie stanu zapalnego dziąsła czy rozlane zapalenie ropne, które daje objawy w postaci szczękościsku. Każda tego typu sytuacja musi zakończyć się walką z drobnoustrojami, przy czym niejednokrotnie po zażegnaniu problemu następuje finał w postaci usunięcia zęba mądrości.
Co dalej po usunięciu zębów ósmych?
Zabieg usunięcia zębów może, ale nie musi się wiązać z dużymi dolegliwościami pozabiegowymi. Wszystko zależy od specyfiki konkretnego przypadku, okresu w jakim zabieg jest wykonywany, wprawy i działań operatora oraz zachowań pozabiegowych i dbałości higienicznej pacjenta.
Każdy Pacjent powinien sobie zdawać sprawę z tego, że odpowiednie zaplanowanie zabiegu może mieć olbrzymi wpływ na zminimalizowanie zarówno powikłań pozabiegowych jak i na jakość gojenia i szybkość powrotu do zdrowia.